%0 Journal Article %T بررسی ویژگی‌های هیدرولیکی آبخوان واقع در مسیر قطعه شرقی- غربی خط هفت تونل مترو تهران در زمان انجام حفاری مکانیزه با نگرشی بر میزان آب ورودی به تونل %J نشریه انجمن زمین شناسی مهندسی ایران %I انجمن زمین شناسی مهندسی ایران %Z 2228-5245 %A ناصری, حمیدرضا %A زارع, سهراب %A حسن‌پور, جعفر %A مرسلی, مسعود %D 2012 %\ 02/20/2012 %V 4 %N شماره 3 و 4 %P 63-74 %! بررسی ویژگی‌های هیدرولیکی آبخوان واقع در مسیر قطعه شرقی- غربی خط هفت تونل مترو تهران در زمان انجام حفاری مکانیزه با نگرشی بر میزان آب ورودی به تونل %K مدل‌سازی %K تفاضل محدود %K کد MODFLOW %K روش‌های تحلیلی %K تونل %K نشت آب زیرزمینی %R %X تأثیر وجود آب­های زیرزمینی بر روی حفاری تونل از جهت تأثیر بار هیدرولیکی آب زیرزمینی بر روی شرایط حفر تونل و در نتیجه میزان آب ورودی به تونل، مسئله بسیار مهم در حفاری مکانیزه در محیط­های شهری است. نفوذ آب به تونل می­تواند منجر به وارد شدن خساراتی به تجهیزات ساخت تونل، پرسنل و روند اجرای کار شود. لذا جهت طراحی سیستم ایمنی تونل و پیش‌بینی تمهیدات ایمنی قبل از شروع عملیات حفاری، بررسی وضعیت هیدروژئولوژی مسیر تونل ضروری است. آگاهی از میزان نشت آب به تونل می­تواند در انتخاب روش حفاری مناسب و همچنین شرایط طراحی و نوع پمپ مورد نیاز، برای خروج آب از تونل مؤثر باشد.  در این مقاله با استفاده از روش مدل­سازی عددی تفاضل محدود (با استفاده از نرم‌افزار GMS7.0 و کد MODFLOW) و روش­های تحلیلی میزان دبی آب زیرزمینی به قطعه شرقی - غربی خط هفت تونل متروی تهران تخمین زده شده است. داده­های مورد استفاده شامل تراز آب زیرزمینی در سال آبی 88-87، میزان پمپاژ چاه­ها، آب برگشتی چاه­های فاضلاب، بارش و تغییرات میزان هدایت هیدرولیکی در طول مسیر تونل می­باشد. میانگین مقدار دبی بدست آمده برای کل 12 کیلومتر قطعه شرقی- غربی خط هفت متروی تهران در روش تحلیلی 345 لیتر بر ثانیه و در روش مدل­سازی عددی 295 لیتر بر ثانیه است. در پایان، نتایج مدل­سازی تفاضل محدود و روش­های تحلیلی برای زون­های مختلف مسیر تونل با هم مقایسه شده است. این مقایسه نشان می­دهد که میزان نفوذ به دست آمده از روابط تحلیلی به نتایج مدل نزدیک است. %U https://www.jiraeg.ir/article_68305_72e136208aced73a228e321bb31e5c59.pdf